Part 5 Kedermawanan Nabi

Part 5

Kedermawanan Nabi SAW 

Beliau ibarat awan yang mengandung air dan hujan yang lebat, lebih cepat memberikab kebaikan daripada angin yang berhembus kencang. Membantu orang yang sedih, menyelamatkan orang yang susah, menyokong ketika ada musibah, menyambung silaturahim dengan kerabat, mendanai orang yang berhajat, ramah kepada orang yang miskin, menanggung anak yatim, mengasihi orang yang lemah. Adakah didunia ini menyerupai kemuliaan akhlak beliau ini? 

Pernahkah kita mendengar seorang pemimpin yang mendahulukan para sahabatnya dan pengikutnya makan sedangkan ia lapar? 

Dalam shahiha disebutkan bahwa Abu Thalha al anshari mengutus Anas bin Malik untuk mengundang Nabi dalam acara makan makan yang dibuat sendiri. Tibalah Rasulullah kerumah Abu thalha, diiringi oleh 40 orang sahabat Nabi. Wajah Abu Thalha mendadak berubah, melihat orang yang datang bertamu kerumahnya. Melihat hal itu, Rasulullah memanggil sepuluh orang sepuluh orang hingga seluruh sahabatnya selesai makan. Barulah kemudian Nabi makan bersama Abu Thalha. 

Rasulullah saw seluruh hidupnya terisi dengan kedermawanan, baik malam maupun siang. Beliau dermawan hanya mengharap rhido Allah, tanpa menginginkan balasan berupa materi duniawi. Beliau dermawan dalam berkhutbah, yang berguna bagi roh dan hati. Beliau dermawan dalam berfatwa, menjelaskan halal dan haram, beliau dermawan dalam thawadhu tanpa dibuat buat, tanpa menghitamkan kening, merubah pakaian, mengubah nada, menumbuhkan janggut seperti halnya yang dilakukan oleh manusia di ahir zaman ini. Beliau semata hanya mengharap rhido dari Allah, mengalir seperti air. 

Beliau dermawan mengajar umat manusia, tidak berbicara tarif, bayaran apalagi persenan. Bukan pula untuk memperoleh tugas yang lebih bagus, mencari kedudukan dan jabatan. Beliau dermawan dijalan Allah, karena Allah dan mengharapkan Rhido Allah. 

Diantara kedermawanan Rasulullah, tidak ada penjaga didepan pintu rumah beliau. Siapapun boleh masuk, kerabat, sahabat, orang asing, pemukim, musafir, kaya, miskin boleh masuk. Beliau menyambutnya, beliau memuliakannya, beliau mengajaknya untuk duduk bersama, makan bersama. 

Dalam kedermawanan Nabi saw ini, kita mengambil dua isyarat yang agung, yang tidak dimiliki siapapun didunia ini. Pertama, Beliau dermawan terhadap apa yang ada ditangannya, baik sedikit maupun banyak. Kedua, Beliau zuhud terhadap apa yang ada pada orang lain, beliau tidak gelisah dengan apa yang ada pada orang lain. 

Jika memberi beliau tidak mengharap balasan, jika menderma beliau tidak mengaharapkan ganti. Tidak seorang pun diantara sahabat Nabi yang tidak merasakan kedermawanan beliau. Beliau memuliakan sahabat sahabatnya, memberinya kepempimpinan, jabatan, tugas dan bahkan harta ghanimah, apalagi doa doa kebaikan, sudah biasa beliau memberikan makanan, minuman, kekhususan, keistimewaan, pengutamaan. 

Sholawat dan salam kepada Rasulullah saw. 

gurualif-alif